woensdag 16 januari 2019

De houdingen van het kunstmodel

De houdingen van het kunstmodel


Er zijn veel variaties mogelijk

Het belangrijkste voor kunstmodellen is uiteraard de houding die je aanneemt. Een model dat haar poseervak serieus neemt beschikt meestal over een heel groot repertoire aan standen. Dat betreft dan standen voor enkele minuten om een snelle, vlotte schets te maken zoals dat bij dynamisch modeltekenen gebruikelijk is. Maar het kan ook gaan om houdingen voor meerdere uren, bijvoorbeeld bij een beeldhouwsessie of voor het maken van een olieverfschilderij.

Er wordt meestal begonnen met korte sessies

Meestal wordt er bij bij een tekensessie begonnen met een aantal korte sessies om "er in te komen". Soms betreft het hier sessies maar van één minuut. Of zelfs nog minder bij clubs die dynamisch modeltekenen hebben overgenomen. Denk er daarom tijdens een stand alvast over na wat de volgende gaat worden zodat je die direct aan kunt nemen zonder eerst eens na te gaan denken wat je nu eens zult gaan doen. De standen zullen dan geleidelijk langer worden totdat een poseerduur bereikt is waar iedere tekenaar of schilder het gewenste eindresultaat kan bereiken.


De houdingen van het kunstmodel

Een model laat zich uit alle hoeken zien

Draai na elke stand naar een andere kant van het lokaal zodat iedereen je een keer frontaal en van de zijkant krijgt. Zorg er daarbij voor dat je een beetje natuurlijke standen aanneemt. Zeker bij meer beginnende tekenaars is dat van groot belang. Een natuurlijke stand valt in de praktijk als vanzelf. Als je op een moeilijke manier ledematen moet gaan draaien ben je meestal niet natuurlijk bezig. Voor beginnende tekenaars zijn dit soort kunstmatige standen best lastig. Maar daar komt nog een belangrijk punt bij kijken namelijk het volgende:

Terugvinden van een eerder gebruikte stand

Natuurlijk heb je regelmatig even een pauze. Maar bij lange standen moet je daarna wel je stand weer terugvinden. En dat is niet zo eenvoudig als het lijkt. Een docent met ervaring zal even een paar lijnen tekenen op de ondergrond met een stukje houtskool of iets dergelijks zodat je bijvoorbeeld weet waar een been lag of waar een hand steunde.


Discussie met cursisten

En toch zul je altijd discussies krijgen met cursisten die “echt zeker weten dat je net heel anders zat…”. Ga nooit in discussie. Het zorgt er alleen maar voor dat zowel jijzelf als de cursisten uit hun concentratie raken. 
Veel mensen vinden dit soort discussies namelijk stomvervelend. En meestal ligt het niet aan het model maar aan de cursist die de ezel even een halve meter verschoven heeft zonder zich te realiseren dat dit al een behoorlijk andere zicht op het model geeft.

Een kleine afwijking mag geen probleem vormen

Voor een wat meer ervaren tekenaar is het echt geen probleem als je houding op details wat anders is. Die kijkt daar wel doorheen. Maar natuurlijk streef je er als goed model naar om het zo goed mogelijk te doen. Maar dat er eens een haarlok wat anders valt daar moet men maar mee leven.